En dan is het weer donderdag. De wekelijkse afspraak met de hematoloog. Afgelopen maandag heb ik al telefonisch besproken dat we een plan moeten maken hoe we omgaan met mijn lage Hb. Om kwart voor 10, weer prima op tijd, worden we naar binnen geroepen. Tja, het gaat nog een klein beetje slechter dan vorige week. Hij geeft aan dat er voor vanmiddag een bed is gereserveerd op de dagbehandeling voor een bloedtransfusie. Ben er blij mee want het Hb. gaat zo hard naar beneden en ik voel me daardoor alleen maar beroerder worden. (Lig 3-4 van de dag op de bank of op bed). Volgende week hebben we een volgende afspraak en dan zullen we zien wat de 2 zakken bloed voor effect hebben op mijn Hb. Voor iedere afspraak die we in het ziekenhuis hebben, schrijven we de vragen die we hebben op een papier zodat we niets kunnen vergeten. Enthousiast geworden door de mededeling van de bloedtransfusie vergeten we de uitslag te vragen van de beenmergpunctie. Gelukkig zitten we volgende week donderdag weer hier en kunnen we het alsnog vragen.
We gaan mee met de verpleegkundige die de trial begeleidt. Er wordt een infuusnaald ingebracht waardoor wat bloed wordt afgenomen voor onderzoek, maar waardoor vanmiddag ook de zakjes bloed kunnen inlopen. Ook nemen ze een buisje bloed af dat als kruisbloed gebruikt gaat worden. Ze gaan daarmee uitproberen of de zakjes bloed die ik vanmiddag ga krijgen passen bij mijn bloed, en of er geen gekke dingen mee gebeuren als ze dit bloed gaan mengen. Daarna gaan we nog langs de hart-poli om weer een ECG te laten maken. Terug op de afdeling hematologie is er een lunch voor me besteld en zo vliegt de tijd om.
De eerste zak bloed is gearriveerd en wordt aangesloten. Ik lig op een bed op de dagbehandeling te lezen en zie de druppels bloed door het slangetje naar binnenlopen. Na ca 15 minuten kijk ik naar mijn arm en zie dat deze dik is geworden op de plaats waar het slangetje vast zit. De verpleegkundige kijkt en constateert dat het bloed niet in de ader maar ernaast is gelopen. Dat wordt in ieder geval een grote blauwe plek. Nu maar even prikken in de andere arm. Het inlopen duurt 1-1,5 uur per zakje. Beetje lezen en kletsen en dan zit de eerste 300cc erin. Weer 1,5 uur later is alles achter de rug en ben ik 600cc bloed rijker. Gekregen van een lieve anonieme donor die het er voor over heeft om zijn/haar bloed te doneren. De bloeduitslagen van het afgenomen bloed van vanmorgen zijn binnen. Hb. is gezakt tot 4.8 Zo laag is deze nog nooit geweest! De ervaring is dat per zak het bloed zal stijgen met ca 0,5. Mede doordat niet alles in mijn aderen terecht is gekomen zal mijn Hb. nu dus gestegen zijn naar ca 5.6 of 5.7 Absoluut geen spectaculaire waarde, maar ik hoop me er wel iets beter door te voelen.
Om 4 uur verlaten we opgelucht het ziekenhuis. Dat is achter de rug. Nu maar hopen dat ik lang op deze 2 zakjes bloed kan teren en dat het niet zo snel meer wordt afgebroken als mijn eigen bloed de afgelopen weken (0,4 - 0,3 punt per week). Donderdag weten we meer.
Dank anonieme donor. Dankzij jou voel ik me weer wat prettiger en kan ik verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten