De diagnose!

Met de arts een telefonische afspraak gemaakt om de uitslag van het bloedonderzoek en hopelijk ook de diagnose te bespreken. Iets later dan  gepland belt de hematoloog me op, biedt direct zijn excuses aan voor het te late bellen, en geeft dan direct de diagnose. Myelofibrose. Pfff eindelijk weten we waar we aan toe zijn. Mijn beenmerg wordt langzaam aan vervangen door (bind)weefsel. Ik schrik er niet van, had er eigenlijk al rekening mee gehouden. De arts wil vrijdag alles verder doorspreken, maar omdat ik hier al rekening mee gehouden heb, heb ik nog een aantal vragen. De eerste is of ik in aanmerking kom voor een stamceltransplantatie. Jazeker, dat wilde ik vrijdag bespreken, maar u bent hiervoor zeker geschikt. Mooi! Volgende vraag van mij, hoelang gaat dit ongeveer duren. Wauw, hou maar rekening met 1-1,5 jaar. Dat is wel wat zeg. De rest van de vragen bewaar ik wel tot vrijdag als Marjolein en ik naar het spreekuur komen. Wat waardeer ik deze arts om zijn doortastendheid, woordgebruik en zijn heldere uitleg.
Direct daarna familie gebeld en vele mails verzonden met deze uitslag. Heftige diagnose, maar eindelijk weten we waar we aan toe zijn. Vrijdag het vervolg.


Inmiddels hebben echt veel vrienden, familie, kennissen, collega's en leveranciers blijk van steun gegeven. Vele mails, kaarten, telefoontjes, boek, DVD en bloemen gekregen. 
Als ik besluit via de mail iedereen op de hoogte te stellen van de diagnose kom ik er achter dat het hier veel meer dan 100 personen betreft. En allemaal begaan met mijn gezondheid.
Voelt echt wel goed. Mijn dank naar jullie allemaal!