Fietsproef en aderlaten.

Fietsproef.

Om te achterhalen of de vermoeidheid door mijn longen of hart komt staat er voor vandaag een fietsproef gepland. Om half 11 melden we ons bij de hartfunctie/longafdeling in het UMCU. Als eerste wordt er een ECG gemaakt, safety first.

Daarna word ik binnen geroepen voor de fietstest. Ik verwacht een ruimte met apparatuur en een home-trainer. Maar nee, het is een soort stoel waarin je achterover ligt met een paar pedalen ervoor. Het lijkt op een ligfiets. Ik vraag en krijg een uitgebreide uitleg. Eerst blazen in een apparaat om mijn longinhoud in rust te bepalen, dan ECG stickers plakken. (wel wat van mijn nieuwe (!) borsthaar weg moeten laten scheren), bloeddrukmeter aansluiten, zuurstofmeter aansluiten, masker op om de samenstelling van de uitgeblazen lucht te kunnen bepalen.

Dan, vlak voor ik moet gaan fietsen, wordt de arts erbij geroepen. Die prikt met een dunne naald in een slagader in mijn pols en haalt er wat bloed uit voor een zgn. bloedgasmeting die direct gedaan wordt. Ik start met fietsen. Ik moet het aantal omwentelingen houden op 63. Iedere minuut wordt het zwaarder. Na een paar minuten staan de verpleegkundige en de arts me aan te moedigen om door te gaan, door te gaan, door te gaan! Tenslotte kan ik niet meer. Niet mijn longen en hart zijn volgens mij de boosdoener, maar mijn beenspieren verzuren heel erg. Als ik stop wordt er gelijk weer een naald in de slagader van mijn pols geprikt en wordt er weer bloedgas bepaald.
De uitslag krijgen we over ca 1.5 week bij de longarts.

Aderlating.

We gaan naar de dagverpleging hematologie op de 5e verdieping. Daar verwachten ze me en ga ik naar een bed met het prachtigste uitzicht van de afdeling. De vorige keer kreeg ik een groene naald, nu een roze. Hierdoor loopt het bloed iets langzamer in de zak. Na een kwartiertje en een kop koffie is alles weer achter de rug en gaan we naar huis.