Broer donor?

Vandaag gaat mijn broer bloed laten prikken om te kijken of hij donor kan zijn. We hopen van wel, omdat dan de kans op complicaties kleiner is en naar ik begrepen heb (weet het niet zeker, toch nog even navragen bij het volgende bezoek aan de arts) de chemo's en de bestraling mogelijk ook. Ze hebben 1 buisje bloed bij hem afgenomen, wat blijft het toch knap dat ze dit soort belangrijke en complexe dingen uit 1 zo'n buisje kunnen afleiden.
Uitslag over ruim twee weken. Ondertussen doe ik erg rustig aan, voel me gelukkig niet ziek, maar ben alleen maar moe. Probeer mijn conditie op peil te houden door iedere dag een stukje te wandelen of te fietsen. Ik heb goede eetlust, eet veel, maar val toch weer af. Wat een rare ziekte heb ik toch. Mijn omgeving, familie, vrienden, collega's en kennissen reageren allen geschokt en geven veel blijk van medeleven. Dat doet ons allen goed. Ook in een telefonisch overleg over de overdracht vandaag werd me heel duidelijk gemaakt dat er maar een ding belangrijk : beter worden! Daar gaan we natuurlijk voor.
Een nicht mailde me dat haar man enige jaren geleden met goed gevolg een beenmergtransplantatie heeft gehad en dat ze gerust ervaringen willen komen delen.
Daar gaan we graag op in, voor volgende week een koffie afspraak gepland     ;-)