oost west-thuis best

We zijn nu een aantal dagen verder, Dolf is vrijdag thuis gekomen. Het is net, of hij niet weg is geweest!

Het is wel even wennen; het strakke medicatie-toedienings- overzicht, het oefenschema, de rustmomenten, de verzorging.

Dolf's misselijkheid is wel problematisch: Dolf heeft al 2x vlak na het innemen van de noodzakelijke medicijnen alles weer uitgespuugd. We hebben contact opgenomen met de hematoloog, wat we moesten doen. De spiegel van met name de afstotings-medicijnen moet natuurlijk zo stabiel mogelijk blijven.
Bij de apotheek hebben we een indrukwekkende voorraad medicijnen opgehaald..., een boodschappentas vol en dat is nog niet eens voor een hele lange periode...

Bijna weer naar het UMC voor controle, zijn benieuwd of zijn rode bloedlichaampjes nog steeds dalen. 
Gesprek met de hematoloog, eventueel bloedtransfusie.

Dolf loopt nu achter de rollator toch wel een stap of 50 door de kamer. Hij kan langere tijd rechtop in een stoel zitten. Vandaag komt de fysiotherapeut  voor een intake-gesprek.

Ook is vandaag de huisarts geweest om de hele situatie door te spreken. In geval van nood is het UMC ons eerste contact-adres, maar we mogen altijd contact opnemen met onze eigen huisarts.

Dolf is nog heel moe, we zijn blij, dat iedereen hiermee rekening houdt en niet spontaan langskomt en/of belt. Zijn wereld wordt langzaam maar zeker wel weer iets groter, maar zijn herstel kost zoveel energie...