Heel veel mensen leven met Dolf mee. Daarom houd ik het blog ook dagelijks bij, indien enigszins mogelijk. Heel veel mensen leven ook met ons gezin mee. Dat is voor ons ook heel waardevol.Net als bij mijn vorige persoonlijke noot spreek ik nu voornamelijk over mijzelf.
Ik realiseer me, dat velen een machteloos gevoel hebben: je zou van alles willen doen, maar je kunt weinig tot niets. Dat geldt voor een heleboel punten ook voor ons gezin en de familie. Dolf moet het gevecht leveren, wij staan aan de zijlijn "aan te moedigen".
Voor mij geldt nog steeds hetzelfde. Ik ben zoveel mogelijk bij Dolf, als ik thuis ben, ben ik praktisch bezig.
Ik informeer de familie telefonisch. Ik informeer (bijna) alle anderen via het blog.
Dolf heeft nu een keer of 5 bezoek gehad van vrienden. Ik spreek af, dat zij mij ophalen, praat ze bij in de auto (en kan mijn hart dan ook even luchten). Als ik voorbereid ben op een gesprek, gaat het goed. Spontane gesprekken op het dorp kosten me emotioneel heel veel moeite. Ik ga ze wel aan, maar de tranen zitten heel hoog. Ik scherm mezelf dus noodgewongen af voor contact, het "tranen wegslikken" kost me teveel energie. Deze energie heb ik veel te hard nodig voor Dolf, ons gezin, mijn schoonouders, de praktische zaken.
Nogmaals, allemaal bedankt voor jullie medeleven!
Lieve marjolein!
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je duidelijk bent en het aangeeft!
Ook wij leven van de zijlijn verderop erg mee met jullie allemaal. We moedigen aan via het blog.
Ik leef met je mee in de angst en zorg om je partner. Heb het niet meegemaakt, maar kan me er wel iets bij invoelen.
Ik vind je een SUPERVROUW!
x ingeborg
Hallo Marjolein,
BeantwoordenVerwijderenHet is super dat je de kracht vindt om het blog dagelijks bij te houden. Het is allemaal zeer heftig!
Luc leest niet meer mee, hij vreest dat hij ooit hetzelfde zal meemaken en wil het niet zo in detail meer weten. Ik volg het wel iedere dag als het kan.
Aan de zijlijn staan is dikwijls moeilijker als op het veld...
Verzorg jezelf,
Groetjes,
Rita
Marjolein, ik heb echt heel veel respect voor hoe je dit oppakt en aanpakt. Voor Dolf, jezelf, je gezin en voor ons lezers. Er gaat geen dag voorbij dat we niet aan jullie denken. Take care, André.
BeantwoordenVerwijderenLieve Marjolein,
BeantwoordenVerwijderenJullie zitten elke dag in ons hart! We hebben enorme bewondering voor jou, Dolf, jullie als gezin, de kinderen, Dylan en familie!
Heel veel liefs en sterkte,
Gijs en Monique en onze kinderen.