De diëtiste heeft gekeken, hoeveel caloriëen hij via de mond binnen krijgt en om te kijken, of de hoeveelheid/soort sondevoeding aangepast moet worden. Het schiet nog niet erg op, met die paar slokjes per keer... Er wordt dus niets aangepast.
Als de verpleging morgen tijd heeft, wordt Dolf op een brancard onder de douche gedaan.. Hopelijk lukt dat, zou wel fijn zijn voor Dolf (wat moet een ex-zeeman zonder water?), maar ook beter voor de wonden!Van de borstwond zijn vanochtend de hechtingen verwijderd, weer een stapje vooruit.
Er hebben 3 revalidatie-artsen met hem gepraat. Als hij kan eten en lopen, kan hij naar huis. Dat wordt een bed in de huiskamer, hulp van wijkverpleging. Als hij nog niet kan eten en lopen, moet hij naar een verpleegtehuis, waarschijnlijk Weddestein. Een (geschatte) planning wordt niet gegeven. Er is nu duidelijk gezegd, dat Dolf niet moet verwachten, dat hij ooit weer terug komt op het fysieke niveau van vóór deze infectie.....Hij had nog wel gehoopt, dat zijn donor een topsporter zou zijn, dus dat na zijn stamceltransplantatie zijn fysieke niveau véél beter zou zijn.... Dat wordt hem dus niet meer.
We hebben wel samen afgesproken ons gevoel voor (zwarte) humor niet kwijt te raken.
Gatver joh dat lijkt me knap *** [ik houd het even netjes] Als ze verwachten dat je nog lang sondevoeding moet hebben waarom doen ze dan geen tijdelijke oplossing met ee vaste verbinding? [Zij snappen wel wat ik bedoel] Je kan het eens vragen, dat scheelt ook erg veel voor het slikken en kan je keel tot rust komen, die heeft al meer dan voldoende te verduren gehad lijkt me zo.
BeantwoordenVerwijderenO man ondanks dat je stapje voor stapje vooruit gaat is dit toch wel een grote schok voor je lijkt me. Je hebt vast gehoopt dat je over 1 1/2 jr toch weer met alles mee zou kunnen doen ed. Natuurlijk kan je relativeren je bent er nog en ook, eerst maar eens door de volgende behandeling heenkomen, maar tjee joh....BAH.
Dikke knuffel voor jou en jullie
Liefs van mij