Dolf heeft een nacht zonder slaapmiddel proberen te slapen. Lukte niet, dus vannacht krijgt hij er wel weer één.
De schaafwonden zijn nog steeds in verband ingepakt: vaseline, bepaald soort matjes, drukverband. Beginnen nu wel te jeuken. De verpleging zou kijken, of er misschien mentolpoeder op mag.
Pijn heeft Dolf nu niet. Verder gaat hij toch wel snel vooruit: het eten (gewone macaroni gegeten, niet gepureerd), het in de stoel zitten (hij houdt het langer vol), het praten (steeds meer volume, langere gesprekken, korte telefoongesprekken). De vermoeidheid is wisselend. De ene keer is hij veel fitter dan de andere keer. Afhankelijk van wat hij daarvoor heeft gedaan.
Weer lekker even in het zonnetje gezeten in de rolstoel!
We kijken echt uit naar zijn vertrek uit het ziekenhuis. Er is al een heleboel voor geregeld. Morgen worden thuis de puntjes op de i gezet.
Dolf, wat fijn dat je zo vooruit gaat! En dan het vooruitzicht dat je naar huis mag. Heerlijk slapen vannacht! Gaan wij ook doen. Tot gauw weer. De Borghesies
BeantwoordenVerwijderenFijn Dolf, dat je nu bijna naar huis kunt..
BeantwoordenVerwijderenDat geeft nieuwe moed om door te gaan!
Gefeliciteerd!
Hans
Fijn dat je naar huis mag Dolf!
BeantwoordenVerwijderenBelangrijke mijlpaal!
Gefeliciteerd!!
Hans
Fijn dat je naar huis mag Dolf!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met deze stap vooruit....
Hans
Going Home Dolf !!!
BeantwoordenVerwijderenOver de Telegraph Road en door de Tunnel of Love.
We reizen allemaal in gedachten met je mee.
Je bent onze Local Hero.
Wat heb je geknokt en wat heb je het fantastisch gedaan.
En dat geldt natuurlijk ook voor Marjolein en de kinderen, die geen moment van je zijde zijn geweken.
We zijn ontzettend blij voor jullie. De zon is letterlijk en figuurlijk gaan schijnen.
Veel liefs en geluk gewenst in het verdere herstel,
Eric, Lenette en Luka.