Hoogtepunt van het ziekenhuisverblijf: Dolf is in de rolstoel mee naar buiten geweest. Voor het eerst weer kleding aan, voor het eerst met zijn broer, neef en Marjolein met de rolstoel door die lange gangen. Voor het eerst door de deur naar buiten. FRISSE LUCHT EN ZON!!! (en natuurlijk een softijsje).
Omdat zijn bovenbenen steeds weer gaan bloeden, als hij beweegt, is nu voor een andere aanpak gekozen. Drukverbanden met watten zijn aangebracht. Nu kan hij dus wel meer bewegen, zonder bloedverlies. Hij heeft met de fysio 2 rondjes achter de rollator door de kamer gelopen!
De neuroloog heeft ook naar Dolf's voeten gekeken, om te kijken of er neurologische redenen zijn, waarom hij nog niet goed kan lopen. Dat is niet zo. Het zal een kwestie van conditie opbouwen zijn. Volgens de fysio heeft hij nog wel genoeg spierkracht, maar totaal geen conditie (komt natuurlijk ook wel door de MF).
Dolf is vol lof over al het personeel van het UMCU: ze zijn belangstellend, betrokken bij de patiënten, en zeker heel erg deskundig. De verpleging is ook blij met hem: "een rustige patiënt, die geen eisen stelt."
Nog niets gehoord over de verhuizing naar Weddestein.
Oktober 2011 is bij mij myelofibrose (MF) geconstateerd. Op 12-2-2012 kreeg ik hoge koorts en bleek een bijna fatale bacteriële infectie met de streptokokken A bacterie (vleesetende bacterie) te hebben. Begin april 2014 kreeg ik Acute Leukemie (AML) en in mei 2014 een stamceltransplantatie met vele complicaties. In dit blog worden alle ontwikkelingen bijgehouden. Ik wil hiermee familie, vrienden en kennissen op de hoogte houden, maar ook informatie overdragen naar geinteresseerden.
Wow, dat is nog eens een mijlpaal en dat met het mooie weer. Gefeliciteerd met deze toch wel flinke stap vooruit. Hou vol en dan zullen er nog vele stapjes en stappen volgen.
BeantwoordenVerwijderenzo. dat is pas goed nieuws, wat moet dat heerlijk zijn opeens die frisse lucht en zon. dat zal je ook goed doen, hartstikke goed. Dolf hou vol , komt goed x Atty
BeantwoordenVerwijderenwat heerlijk om te horen! Ik hoop dat je de komende dagen vaker naar buiten kan, het is zo mooi weer. Daar knapt een mens van op en helemaal als je zo lang je blikveld hebt moeten beperken tot een kamer. Wat zal jij genoten hebben Dolf! Samen met je familie eventjes het ziekenhuis letterlijk achter je laten. Weer deel uitmaken van de 'gewone' wereld. En ook goed om te horen dat je tevreden bent over het UMCU personeel! Maar ja, wie wil jou nu ook niet als patient? De zon blijft de komende dagen veel schijnen, geniet ervan en tot gauw weer via je blog. We lezen elke dag, sterker nog, we missen het zelfs als er een dag nog geen nieuws is bijgeschreven...moet je nagaan! Veel liefs van de Borghesies!!!
BeantwoordenVerwijderenSuper, naar buiten!! Wat goed dat het weer kan. Heerlijk het zonnetje pakken... Take care! XX Carla
BeantwoordenVerwijderenWat een hoogtepunt voor dit moment! Heerlijk en het blijft nog mooi! wat heerlijk zeg. En ineens nu vaster voedsel. Fijn dat de stapjes groter worden! Dat geeft de burger moed.
BeantwoordenVerwijderenalleen van die zon en de frisse lucht kun je wat energie opbouwen, net als vast voedsel (wat er in blijft)
Fijn dat personeel en patient erg tevreden zijn over elkaar. Dat maakt het verblijf wat aangenamer.
Kop op Dolf, er komt (voorlopig) bijna een eind aan die lang gang in en van het UMCU... Op naar het eerste herstel.
Hopelijk mag je snel naar Woerden, dat zal weer een stapje naar verder opknappen zijn. En wel nu even flink gaan trainen, want die slappe spieren is niks voor jou. :)
Succes daarmee en ook sterkte, want het zal vast niet meevallen helaas. groetjes
Ingeborg
Wat leuk nieuws, buiten in de zon... knap je idd van op. Hop naar de volgende stap voorwaarts!!!
BeantwoordenVerwijderenvele groeten, Rita
Yes Yes, super man. Helemaal geweldig om te lezen, ben gelijk naar bas gerent [na oke lees gesukkelt hihih] om het te zeggen. Heerlijk even van het lekkere weer genieten en op de koop toe nog een ijsje..lekker hoor, geniet ervan hé. Dit is weer een vrij grote stap hoor.
BeantwoordenVerwijderenFijn om ook te lezen dat er geen neuro-afwijkingen zijn, dat het idd gaat over de kracht en conditie die moet worden opgebouwd. Een lange weg maar wel een weg die te bewandelen is.
Ik ben ook blij te lezen dat je mijn ervaring over het personeel daar deelt, het zijn schatten. Dat merkte ik toen voor mezelf maar zeker ook vorig jaar met papa.
Oke 't klinkt misschien een beetje stom maar ik zeg t toch..
ik ben helemaal plaatsvervangend trots omdat je zo super vooruit gaat.
Liefs en een dikke knuffel van mij voor jou en jullie
Beste Dolf,
BeantwoordenVerwijderenGelukkig zijn er steeds meer stappen vooruit. En zo fijn voor je dat je weer wat kunt eten en naar buiten bent geweest. Hopelijk volgt er snel nieuws over het verhuizen naar Woerden. Ik heb veel aan jullie gedacht en wat een ongelooflijk goed team jullie zijn zo met elkaar. Ook Marjolein, je bent een kanjer! Heel veel sterkte en succes!
Liefs, Corina Gouderjaan