Oktober 2011 is bij mij myelofibrose (MF) geconstateerd. Op 12-2-2012 kreeg ik hoge koorts en bleek een bijna fatale bacteriële infectie met de streptokokken A bacterie (vleesetende bacterie) te hebben. Begin april 2014 kreeg ik Acute Leukemie (AML) en in mei 2014 een stamceltransplantatie met vele complicaties. In dit blog worden alle ontwikkelingen bijgehouden. Ik wil hiermee familie, vrienden en kennissen op de hoogte houden, maar ook informatie overdragen naar geinteresseerden.
vrijdag 13 juni 2014
UMCU Dag 23 op de Intensive Care
CIJFERS
Metingen zijn allemaal o.k.
Bloedwaarden zijn ook in orde voor dit moment:
Rode 5.3
Witte 7.4
Trombo's 82 !!
Er wordt gewerkt aan het opbouwen van de spierkracht. Dolf heeft vanochtend een uur in een stoel gezeten. Daarnaast oefeningen van de fysio.
Er is nu nog maar één infuus, naast de sonde, waardoor hij nog de voeding en medicijnen krijgt.
Dolf vindt dat het wel iets beter gaat dan gisteren. Klopt ook wel, hij kan iets beter bewegen, langer wakker blijven. Zijn stem klinkt iets krachtiger, zijn ogen bewegen gecontroleerd.
Verwardheid
Het grootste probleem nu is de verwardheid. Dolf heeft zelf drommels goed in de gaten, dat hij regelmatig de kluts kwijt is. Hij praat dan onsamenhangend, mompelt onverstaanbaar, komt met aparte verhalen. Herinneringen, gemixt met tv-programma's en de actualiteit... Ziet mensen die er niet zijn. Daar kunnen we nog wel om lachen...
Naar is, dat hij af en toe ook angstig is. Denkt dat we van de 6e verdieping door het raam heen vallen, maakt zich ernstig zorgen over iedereen, denkt dat er mensen gestorven zijn, die gelukkig nog leven.
Daar kunnen we dan wel weer om huilen...
Verwardheid komt vaker voor bij ernstige patiënten die langer op intensive care liggen. Door ziekte, verzwakking, medicijngebruik raak je de kluts kwijt. Het komt wel weer goed, maar het kan enige tijd duren.
Dolf krijgt hier wel medicijnen voor, maar het duurt blijkbaar even, tot die aanslaan.
WK- voetbal: Nederland-Spanje
Een aardige verpleegkundige heeft een televisie geregeld voor Dolf. Ik was vergeten me oranje aan te kleden, maar in het UMC hebben de patiënten op de intensive care altijd een oranje "schort" aan, dus Dolf was er klaar voor ;)
We hebben samen de eerste helft gekeken! Daarna was Dolf doodop, wilde geen tv meer kijken. Hij wist zeker, dat de hele wedstrijd was afgelopen. T.V. uit tijdens de rust. Niets aan te doen, wij zijn dus blijven steken bij de 1-1 uitslag. Ik liep tijdens de rust het ziekenhuis uit, kwam heel weinig auto's tegen onderweg!
Hopelijk heeft hij een goede nacht, zonder al te veel verwarde gedachten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten