Terugblik

Persoonlijke noot van Marjolein:

De afgelopen 2 weken hebben we in een emotionele achtbaan gezeten. Het is afgrijselijk, wat Dolf (en ons) is overkomen.
Omdat ik Dolf beloofd had, zijn blog bij te houden, tijdens zijn opname voor de stamceltransplantatie, heb ik dit nu ook gedaan. De berichtgeving hebben we correct, maar zeker ook terughoudend gedaan. Geen al te ellendige details genoemd.

Sinds een paar dagen durf ik weer wat vertrouwen in de toekomst te hebben.
Veel kaarten, mailtjes en reacties op de blog ontvangen. Velen leven ook met ons gezin mee, bieden steun aan, vragen zich af hoe het gaat. Dat is fijn, dat waarderen we erg.

Op de vraag hoe het met het gezin gaat, geef ik alleen voor mijzelf antwoord.
Voor mij geldt: ik ben zoveel mogelijk in het UMCU, informeer familie en enkele anderen telefonisch, hou consequent het blog bij. Als ik in Linschoten ben, ben en blijf ik thuis. Daar houd ik me bezig met praktische zaken en het gezin. Ik reageer niet op mailtjes, neem bijna geen telefoon op, te tijdrovend. Ik ga ook bewust niet naar de dorpswinkel. Eén belangstellend, goedbedoeld gesprek kan ik nog net aan, daarna wordt het gegarandeerd emotioneel te moeilijk.

Gelukkig hebben we in de loop der jaren een sterk, sociaal netwerk opgebouwd.
Daar heb ik nu ook praktisch en emotioneel steun aan. Ik weet dat we bij heel veel mensen terecht kunnen.
Daar maak ik ook gebruik van (Bijv. mijn strijkgoed geef ik steeds bij een ander af).
Nogmaals allemaal bedankt.