UMCU Dag 11 Intensive Care

Vandaag een "goede" dag !!!!

Om kwart over 7 gebeld, om te vragen hoe Dolf de nacht had doorgebracht. Hij had héél slecht geslapen. Tevens kwam er een paniekbericht over een toenemende zwelling, maar dat viel achteraf erg mee! Het leek misschien zo, omdat hij nu niet meer helemaal stil ligt, waardoor het vocht soms wat verplaatst.

Bij binnenkomst om half 9 lag hij in bed naar de tv te kijken. Superdeluxe toestel, met tiptoetsen op het scherm, keuze tussen radio/tv/spelletjes/ziekenhuisomroep. Een tenniswedstrijd, dus zou goed moeten zijn. Op mijn vraag of hij het een leuke zender vond, schudde hij fanatiek zijn hoofd (cm naar links/cm naar rechts). Op mijn vraag of hij het nieuws wilde zien, keek hij heel opgelucht. Ik denk, dat hij het een hele slechte wedstrijd vond. ;)
Vervolgens werd het discovery channel, zijn favoriete zender, maar die zit wel onder knop 22 (vanaf ned. 1 is dat 21 x drukken). Zelf kan hij zijn arm nog niet hoog genoeg optillen om de tv te kunnen bedienen, laat staan 21 x op een tiptoets drukken.

's Middags fysio: ons is verteld, dat hij m.b.v. een apparaat zou gaan "fietsen" (liggend op bed).

's Avonds lag er een letterbord. Dat is een harde plank, met daarop alle letters van het alfabet. Daarnaast staan er een paar woorden op: pijn, warm/koud, dorst, eten. Eerst met elkaar geoefend, zonder Dolf.

Het werkt als volgt: je wijst steeds een rijtje letters aan. Hij geeft met ogen en kleine hoofdbewegingen ja of nee aan. Je probeert ook logisch na te denken. (bijv. na "sc" komt bijna altijd de letter "h").
Dolf wilde het daarna ook graag. Hij maakte het ons niet gemakkelijk.

"Hersteloperatie" ging nog wel. Het woord tube (Engels voor beademingsbuis) kostte ons meer moeite. Van onze aanvulling "tandpasta?" werd hij zeer geïrriteerd. Je voelt de frustratie uit zijn tenen komen. Gelukkig is het toch nog gelukt.
We begonnen bijna te juichen, toen we het woord I-phone hadden uitgedokterd!! (wisten wij veel, dat het een engels woord was...)

Morgen zijn I-phone (in gebruik genomen door Marjolein voor WhatsApp) met oortjes aan hem geven. Hij kan hem zelf nog niet bedienen, maar als er iemand bij zit, kan die zijn favoriete muziek aanzetten. En er staat ook nog een hoorspel op!

Met de woorden van het letterbord maakten wij ervan, dat hij meer over de hersteloperatie wilde weten en dat er iets met de beademing was. Op onze vraag aan de verpleegkundige werd geantwoord, dat hij misschien toch al morgen geopereerd gaat worden (voorbereiding wond/en verwijdering beademingsbuis).

Dolf wilde ons nieuws vertellen, wat hij wel wist en wij niet. En dat was gelukt! Een grote stap vooruit!

Voor het eerst met een gevoel van vertrouwen in de toekomst naar huis....