Door het verminderen van de slaapmedicatie is Dolf "meer aan de oppervlakte": hij is niet wakker, maar ook niet meer heel diep weg.
We praten veel tegen hem en merken dat hij vanaf vanmiddag soms met een kleine oogbeweging reageert.
Het blijft nog even puzzelen welke en hoeveel medicijnen minimaal nodig zijn om zijn polsslag (varieerde eerder tussen de 90 en 160) normaal te houden.
Op dit moment gaat hij stapje voor stapje vooruit.
Beste familie van Dolf,
BeantwoordenVerwijderenWat een onverwachte, heftige wending. Vorige week sprak ik Dolf nog en hij was vol goede moed! Heel veel sterkte en wat ontzettend knap dat jullie ons/de buitenwereld op de hoogte houden middels deze blog. Dat geeft misschien ook rust aan de telefoon thuis.
Blijf vertrouwen op een goede afloop van deze periode en dat alsnog kan worden gestart met de behandeling. In gedachten zijn veel ex-collega's van de Rijnland Zorggroep/ICT bij hem en bij jullie.
Arianne