Op verzoek van Dolf zorg ik, Marjolein, voorlopig voor zijn blog.
Het is goed geweest, dat Dolf deze periode thuis kon zijn. We zijn er allemaal van opgeknapt.
Even rust. In voetbaltermen: de eerste helft zit erop. Na de rust met frisse moed er weer tegenaan.
De tweede helft bestaat in dit geval uit de behandeling van de beenmergaandoening.
Hij weegt nu 72 kilo, dankzij het feit dat hij om de 2,5 uur gegeten en gedronken heeft. Er zijn geen vervelende klachten geweest, waardoor hij eerder terug zou moeten naar het UMC. We kunnen ons nu een keer rustig voorbereiden op de opname.
Tas gepakt, medicijnoverzicht, patiënteninformatie, nog pillen voor één dag.
Morgen om 10.30 uur naar het lab, waar een formulier klaar ligt om bloed te laten prikken.
Moeilijk en emotioneel zwaar, als je de nabije toekomst probeert te overzien. Maar we kijken al een paar jaar per dag. Iedere redelijke (of zelfs goede :) ) dag is er weer één!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten