UMCU - Dag "+ 13 " Intensive Care - Uit de "dip" !!!

Op verzoek van Dolf zorg ik, Marjolein, voorlopig voor zijn blog


FANTASTISCH NIEUWS

Volgens de hematologen is Dolf officieel "uit de dip"!

Dat wil zeggen dat het beenmerg, dankzij de donor, weer begonnen is met het aanmaken van witte bloedcellen.

Bloedwaardes:
HB 4,6
Trombo' s 7

                                Witte bloedlichaampjes 1,2 (ochtend) 1,9 (avond)

Ook de intensivist is positief: De temperatuur is redelijk onder controle, geen hoge koorts meer, nog slechts lichte verhoging. Hiervoor worden voorlopig nog even extra antibiotica gegeven. In vergelijking met afgelopen maandag is er zeker een stijgende lijn ingezet.

Minder fantastisch

Dolf's ademhaling is nog steeds een probleem. Hij heeft het benauwd, snelle oppervlakkige ademhaling.
Veroorzaakt door vocht in/achter longen? Er zal nu toch weer plasmedicatie gegeven worden, langzamer toegediend via de pomp, want de vorige keer veroorzaakte het hartritmestoornissen. Af en toe is het hartritme toch weer een tijdje onregelmatig.

Misschien is er toch nog een sluimerende longontsteking?

En waarom zakt de temperatuur niet verder? Nog steeds richting de 38 graden. Er wordt nu opnieuw een keel-kweek afgenomen. Misschien zit er toch nog een virus? 

Dolf...

Dolf heeft al zijn energie nodig om adem te halen. Hij is wel helder, kan natuurlijk niet praten, maar als je goede vragen stelt, kan hij wel ja of nee aangeven. Door de beademing krijg je een hele droge mond. Dolf gaf aan iets te drinken te willen. Het drinken van 2 slokjes appelsap door een rietje zorgt voor een daling van de saturatie van 98 naar 90% en extra benauwdheid, het zweet breekt hem uit. Niet echt voor herhaling vatbaar.

Hij ligt eigenlijk de hele dag stil op zijn rug, af en toe zijn ogen open. Hij slaapt niet. Hij verdraagt geen muziek, wil vooral ook geen tv boven zijn bed. Hij ligt en hij ademt...

Hij reageerde wel meteen dolenthousiast op de berichten dat de stamcellen hun werk gaan doen. Meteen 2 duimen de lucht in.

Alert

Als er medici en verpleegkundigen aan zijn bed staan, is hij even heel actief.
Hij probeert zijn vragen duidelijk te maken. Hij blijft alert op zijn eigen situatie: wat gebeurt er? wat spuiten ze nu in? waarom? wat zijn de uitslagen? Zodra ze weg zijn, gaan de ogen weer dicht en is hij helemaal gesloopt.


Op naar dag 14...